De kerstmarkt, mijn persoonlijke hel

Ik schat dat het inmiddels een jaar of tien geleden is dat ik voor het laatst lichtjes kocht voor de kerstboom. Ik had namelijk nog van die ‘ouderwetse’ maar prachtige kaarslampjes die je met een knijpertje aan de tak bevestigde. In de loop der tijd waren er steeds meer van die knijpertjes afgebroken en dat was het moment dat ik besloot dat er nieuwe verlichting in de boom moest komen.

Dat was ook de eerste keer dat ik naar de Intratuin kerstmarkt ging. Een niet al te grote afdeling met mooi opgemaakte kerstbomen en een overvloed aan ballen, slingers en lichtjes. Daar kocht ik zo’n hele praktische slinger met lampjes dat je heel handig gewoon over de takken heen legt. Je hoeft ze niet vast te maken en kan ze daardoor ook makkelijk wat verleggen tijdens het optuigen van de kerstboom. En dat verleggen doe ik vaak, net zolang totdat het gevoel van harmonie in de boom goed is.

Bouwlamp

Fijne lichtjes dus, zou je denken.

Ja, maar ook nee. Ik heb me bij aankoop vergist in de kleur van de lampjes, of eigenlijk de felheid van het licht. Wanneer de boom opgetuigd is kan je nog net niet spreken van een bouwlamp maar fel zijn ze wel. Nou ben ik heel handig geworden in het verzachten van het licht door de ballen in de boom strategisch op te hangen zodat ze het directe licht blokkeren. Daardoor ontstaat er een acceptabele hoeveelheid licht, maar het is een gedoe. En als het afgelopen jaar me iets heeft geleerd is het wel te gaan voor dat wat me blij maakt en daar hoort gedoe niet bij.

Ik had erover nagedacht, de dag om te gaan is op dinsdag. Een schooldag en een dag waarop veel mensen naar kantoor gaan. Op maandag is het vaak druk door mensen die niet in het weekend gaan want.. wie wil er nou op een zaterdag naar de kerstmarkt? Véééél te druk voor mij. En op woensdagmiddag zijn de kinderen vrij van school en gaan ‘gezellig’ mee naar de kerstmarkt. Slim toch? Uh.. nee. Want oh mensen, wat heb ik me daarin vergist! Er is geen rustige dag wanneer de kerstmarkt open is.

De kerstmarkt!

Het was al een uitdaging om een parkeerplaats te vinden en ik overwoog om weer om te keren en naar huis te gaan, maar ik wil nieuwe lichtjes! Toen ik eenmaal een gaatje gevonden had en ik mijn Henk geparkeerd had liep ik naar de ingang van de kerstmarkt en nam me drie dingen voor:

• 1. Hoeveel mensen er ook voor mijn voeten lopen, ik bewaar mijn geduld.
• 2. Hoeveel mensen er ook in de weg staan, ik wacht rustig af totdat ze doorlopen.
• 3. En ook belangrijk: ik ga me aan niets en niemand lopen ergeren.

Ik haal diep adem en stapte de wondere wereld van kerstmis according to Intratuin binnen en werd meteen al begroet door een nep ‘kerstprinses’ die op een balkon ietwat houterig bewoog op het geluid van een bandje dat iedereen welkom heette op de kerstmarkt. Het geluid stond op stand 10 en nummer 3 van mijn voornemens was al meteen verbroken. Toen moest ik dus het hekje nog door.

Ik had met mezelf afgesproken dit keer eens, naast nieuwe lichtjes, wat mooie nieuwe kerstballen enzo te kopen en had een winkelwagentje gepakt want ik wilde niet te hoeven sjouwen met al mijn nieuwe aankopen! Ja, dit werd serieus inkopen doen.

Kertstafereeltjes

Meteen achter het klaphekje begon het feest al. De gehele tuinplanten afdeling was verdwenen en overal stonden er herfstige koopdingetjes vermengd met kerstsfeer. Een stukje verder was de afdeling totaal omgebouwd met een oneindige hoeveelheid huisjes, kerkjes, poppetjes samengevoegd tot complete tafereeltjes van complete steden (van kerstdorpjes was geen sprake meer) met sneeuw, en schaatsende poppetjes en meer van die gezelligheid. Kerst zoals veel mensen Kerst wensen maar het zelden is.

Alles op die enorm grote afdeling bewoog en maakte geluid en de hoeveelheid mensen die dat alles bewonderend liep te bekijken was overweldigend. Mensen in rolstoelen werden voortgeduwd, foto’s werden gemaakt, huilende kinderen getroost, en deuntjes werden mee geneuried. Ik was binnen no time volledig overprikkeld. Maar ik wilde lampjes, dus ik ploeterde door als de bikkel die ik ben.

Zo schuifelde ik achter de meute aan van afdeling naar afdeling. Ik zocht naar leuke nieuwe dingen en verbaasde me over de hoeveelheid spullen die niet geprijsd waren. En ik bleek niet de enige die daar tegenaan liep. Ik zag nogal wat mensen met een leuk hebbedingetje in de hand op zoek naar een medewerker om te vragen wat de prijs is. Ik had daar inmiddels zelf geen energie meer voor.

Doolhof

Er kwam geen einde aan de route want alles was opgebouwd via het zogenaamde doolhof concept waardoor je alle ruimtes van de kerstmarkt door moet op weg naar de kassa. Ruim drie uur heb ik er rondgelopen en geprobeerd mensen te ontwijken en me zo minstens aan de eerste twee voornemens te houden.

De kerstmarkt is in de loop de jaren uitgegroeid tot een gigantische hoeveelheid ruimtes met kerstspullen. Waar ik ook keek, overal zag ik hele zoete kerstbomen vol bloemen en strikken en hysterisch opgetuigde bomen met veel kleur en onverwachte versieringen. Bomen met gekleurde lampjes, knipperende lampjes en bomen volgehangen met Mc Donalds-, Disney- en andere commerciële meuk.

Iemand had bedacht dat als je een touwtje aan Mickey mouse zijn hoofd plakt en je gooit ze op een kerstmarkt, je goud geld kan verdienen. En helaas blijkt dat ook zo te zijn. Elke jaar komen er meer en meer versieringen die steeds verder van de originele kerstgedachte af staan. Jesus vervangen door Mickey mouse. ‘De nieuwe tijd, net wat u zegt. Maar het maakt me wat melancholiek‘ zoals Sonneveld ooit zong.

Kerstmuziek

Over zingen gesproken. Wat me opviel was het gebrek aan ‘kerstmuziek’. Geen sfeervol “All I want for Christmas is you” of ‘I’m dreaming of a white Christmas” Geen zoetgevooisde stem van Bing Crosby op deze kerstmarkt, maar in plaats daarvan veel electronisch gepingel wat sfeervol moet lijken. Vreselijk vind ik dat. Voeg daarbij het gekakel van honderden mensen toe en je kunt je voorstellen hoe hard je naar wat stilte gaat verlangen. Maar ja, de nieuwe lichtjes roepen me.

Omdat je door het doolhof loopt kom je ook vanzelf bij de juiste afdeling. Eindelijk, de lichtjes! Ik zocht naar dezelfde slinger als ik al heb maar dan met lichtjes in een mooie warme kleur. Maar ja, wat is nou wel de juiste kleur? Er zijn zoveel verschillende opties! En hoe lang is mijn lampjes slinger eigenlijk, heb ik aan 5 meter genoeg? Of zal ik voor alle zekerheid maar een langere slinger meenemen? En zo komen er nog meer vragen in me op.

Keuzes

Ik ben doorgelopen, mijn overprikkeling laat niet meer toe dat ik het geduld op kan brengen om even goed te kijken naar de juiste lichtjes. Het zijn er gewoon veel te veel. Ik kan geen keuze meer maken. Tijd om naar huis te gaan.

Ik ga met zere voeten maar niet helemaal met lege handen naar huis, want ik kocht:

• twee kaarsen.
• een vetblok voor de vogeltjes buiten.
• en een plantje, want géén plantje mee naar huis is natuurlijk absoluut ondenkbaar.

Bekentenis: ik heb ijs gegeten als avondeten. Te moe om te koken. Zo’n dag was het dus.

Morgen maar weer sla, dacht ik terwijl ik van het ijs zat te genieten.

Conclusie:

Dit jaar gewoon weer dezelfde lichtjes in de boom. Volgend jaar ga ik wel weer naar de kerstmarkt voor nieuwe lichtjes.

Waarom ik mezelf dit toch elk jaar weer aan doe? Niemand vertellen hoor, maar ik vind het stiekem toch ook wel weer erg leuk. Al die nieuwe ideeën en maffe dingen voor in de boom. En mezelf maar lopen verbazen, ‘wat doen al die mensen hier toch’ terwijl ik er natuurlijk zelf ook loop.

En ik vind het soms ook best fijn om me eens even ergens lekker aan te ergeren en te lopen mopperen. Heerlijk! Dus volgend jaar ga ik gewoon weer naar de kerstmarkt.

Want ik heb ECHT nieuwe lichtjes nodig. En extra ballen enzo .. Een keer serieus geld uitgeven op een kerstmarkt. Ik verheug me nu al.

En volgend jaar gaat het vast lukken met die lichtjes.

Denk ik…