Als de rook om je hoofd is verdwenen

Ken je deze? ‘Als de rook om je hoofd is verdwenen’ is een nummer van Boudewijn de Groot en uitgebracht in 1968 of 69. Als je na 2000 geboren bent is het dik kans dat je niet weet waar ik het over heb, maar de ouderen onder ons hebben nu meteen de tekst en muziek in hun hoofd. En anders help ik ze wel even. Als de rook om je hoofd om je hoofd is verdwenen begint zo:

🎵 Valt het je op dat de zon feller schijnt
als de rook om je hoofd is verdwenen.
Valt het je op dat de wind harder waait
als je hem tegen hebt in plaats van mee.
’t Is koeler in huis dan aan zee
als de rook om je hoofd is verdwenen. 🎵

Sommige mensen zeggen dat het nummer gaat over drugsverslaving en anderen denken dat het lied over depressie gaat. Hoe dan ook, ‘als de rook om je hoofd is verdwenen‘ staat er ook voor dat je weer helder kunt denken. En het was waar ik ineens aan moest denken toen ik boodschappen zou gaan doen en pen en papier pakte om een boodschappenbriefje te maken. Met het kladblokje voor me en de pen in de hand was daar ineens een idee voor een nieuwe tas.

Voor ik het wist had ik de tas uitgetekend en ook al bedacht welke stoffen ik zou gebruiken. Ik hou ervan om bezig te zijn met het maken van nieuwe dingen. Tassen en sieraden zijn favoriet, maar daar ben ik vanaf het moment dat ik de kanker diagnose kreeg geen moment meer meer bezig geweest. Ik miste het ook helemaal niet. Maar ineens was er blijkbaar weer ruimte in mijn hoofd voor andere dingen dan kanker. En daar werd ik wel heel blij van.

Een nieuwe tas dus!

Ja, dat gaat het worden. Dat boodschappenbriefje is er niet meer van gekomen. Enthousiast liep ik het werkkamertje in om meteen terug de realiteit in geworpen te worden. Vanaf de vorige zomer heb ik namelijk alles wat ik kwijt moest en waar ik geen energie voor had om op te ruimen in dat kamertje op de bureau’s gegooid. Zo van: dat zoek ik later wel even uit. Maar daar kwam niets van terecht en de puinhoop werd alleen maar groter.

De bureaus verdwenen onder de papieren, stoffen en allerhande losse prullaria. Ik had namelijk andere dingen aan mijn hoofd. Kanker bijvoorbeeld.

Het is een piepklein slaapkamertje dat ik, toen ik hier kwam wonen, heb ingericht als werkkamer(tje). Er staan 3 hoge Billy kasten in die tot de nok toe gevuld zijn met allerhande bakken vol verschillende soorten onderdelen. Twee zit/sta bureaus naast elkaar en verder overal losse kastjes. Alles waar ik spullen in kwijt kan is welkom in dat kamertje. Met resultaat een verzameling van 10 jaar geobsedeerd zijn door alles wat blinkt, mooie kleuren heeft en ‘oh, dat kan ik vast een keer gebruiken’s’.

Edelsmeden

In dat kamertje heb ik mezelf ook het edelsmeden aangeleerd. Werken met rood koper, geel koper en 925 zilver. Ik heb er heel veel plezier gehad. Na een aantal jaren ben ik overgestapt op Japanse kraaltjes omdat ik het hameren, zagen en solderen toch niet zo handig vind op een appartement met buren rondom.

Het maakt natuurlijk soms ook best wel lawaai. Met een nieuwe benedenbuurvrouw in de verpleging die ook ’s nachts werkte en overdag moest slapen vond ik kraaltjes een betere keuze. Ik hou graag mijn buren te vriend.

Nu stond ik dus in dat overvolle kamertje met een hoofd dat niet wilde stoppen met spuien van allerlei ideeën. Over nieuwe kleuren voor op mijn muur in de huiskamer, want ik wil meer kleur om me heen, en over meer patronen voor nieuwe tassen, kleur combinaties voor kettingen, over nog een website bouwen en hoe die eruit moet gaan zien, en ik wilde meer planten, veel meer planten.

Maar dat kamertje he… die puinhoop… kijk nou toch 😱

(klik voor vergroting)

Als ik aan de slag wil met het maken van nieuwe tassen en sieraden dan zal ik hier moeten beginnen. Tja, daar was geen ontkomen aan. Er zat niets anders op dan mijn mouwen op te rollen en aan de slag te gaan. Ik heb er 3 dagen over gedaan (ik bleef maar spullen van links naar rechts schuiven zonder iets op te ruimen. Noem me Snollebolleke) maar ik ben heel blij dat het inmiddels weer een werkbare ruimte is.

Als de rook om je hoofd is verdwenen komt de inspiratie

Ik heb er ook weer muziek, tv, computer, en de rekken en bakken vol met spullen zijn weer binnen handbereik. De gekregen oude spijkerbroeken en andere stoffen voor de tassen zijn allemaal liefkozend opgevouwen en opgeslagen. Ik stond midden in dat kamertje en keek tevreden rond.

Kijk, het ziet er een stuk beter uit zo, toch? Klein maar fijn.